Kendini net bir şekilde açıklayan bir başlığın ardından bu ara sıra naif, bilmukabele isyankar, ekseriyetle harikulade ve namütenahi depresif güzide grubumuz Lalalar hakkındaki fikirlerim 5 madde şeklinde aşağıdadır.
1) İsimleri havalı.
Lala: Osmanlı sarayında şehzadelerin özel eğitmenlerine verilen ad. Onlar da bir nevi 21. yüzyıl şehzadelerini eğitmek sorumluluğunu üstlenmiş gibiler.
2) Söz yazarlığının feriştahı.
“Dertler ekseriyetle, sessizlik nadiren olsa da
Yalnızlık paylaşılmaz
Aynı savaşta, aynı tarafta
Hatta ve hatta aynı bulutun altında
Son sürat hedefe dalsak da
Kamikazeler el ele uçmaz…”
Gerçekten daha fazla şey söylemeye gerek var mı?
3) Bizden ezgiler ama aynı zamanda paralel evrenden melodiler.
Bağlama gibi çalınan gitarlar, EDM ritimlerini hatırlatan bass line’lar, aralarda kulakta çınlayan zil sesleri. Eskiyle günümüzü birleştiren ve geleceğe miras kalacak tüm sesleri bir araya getiriyorlar. Evet Lalalar biraz absürt biraz da bencilce gelebilir ama tatminkar bir mutsuzluğa eşlik eden şarkılar ortaya koyuyorlar.
4) Canlı performansları göz alıcı.
Yakın zamanda ortaya çıkan yerli ve milli sanatçılarımız -hepsi olmasa da bazıları- dijital ortamlarda kulağa güzel gelirken sahnedeki sesleriyle müşkülpesent bizleri memnun etmekte ne yazıktır ki başarılı olamıyorlar. Ancak Lalalar hiç öyle mi? Kayıtlarıyla aynı olmasa bile onlar sahnedeyken izlediklerimizi ve yaşadıklarımızı kolay kolay unutamıyoruz. Örneğin:
5) Aynı zorlukları yaşıyorlar.
Bu sanırım anlatması ve anlaşılması en zor madde olacak. Lalalar da bizimle aynı topraklarda aynı sorunlar ve benzer mutluluklarla karşı karşıyalar. Hayatımızın belki de çoğunu içinde bulunduğumuz durumu hak etmediğimizi düşünerek veya niye kötü hissettiğimizi anlamlandırmaya çalışarak geçiriyoruz. Bunları yaparken de bizim gibi düşünen, bize benzer zevkleri olan kişilerin olabileceğini unutabiliyoruz. Sanırım Lalalar’ın benim için bu kadar farklı olmasının bir sebebi de bu. Toplumsal boyuttaki haksızlıkları, hayattaki saçmalıkları ve sebebini göremediğim her şeyi “Bunu bu şekilde ben söylemiş olmalıydım!” diye düşündürüp “İyi ki de birileri bunları bu şekilde söylemiş.” dememe sebep oluyorlar. Mutlu olmayı boş verin gelin Lalalar dinleyelim.
