Geçen haftaki en kötü coverlar listesinden sonra kendimi affettirmem gerektiğini düşündüm ve sizler için hem orijinal hem de cover haliyle adını efsaneler arasına yazdıran 5 şarkıyı derledim. Keyifli okumalar ve tabii ki- dinlemeler.
5- Knockin’ On Heaven’s Door – Guns N’ Roses
Bob Dylan’ın yumuşak ve huzur dolu orijinal versiyonu ve Slash’in sololarıyla bambaşka bir kimlik kazanan bu versiyon. Aynı şarkının bu iki hâli birbirinden çok farklı ama ikisi de kelimenin tam anlamıyla mükemmel. Müziğin büyüsü de bu değil midir zaten?
4- I Shot the Sheriff – Eric Clapton
Bir reggae efsanesi Bob Marley’in eseri, coverlayan ise bir blues efsanesi olan Eric Clapton. Takdir edersiniz ki başka söze gerek yok. En iyisi vakit kaybetmeden tadını çıkarmaya başlamak.
3- Hallelujah – Jeff Buckley
Dini içerikli sözleri ve Leonard Cohen’in davudi sesiyle destansı bir eser olan Hallelujah, Buckley versiyonuyla da temel dinamiklerini kaybetmeden apayrı bir şekle bürünmüş. Hangi versiyonu tercih ederseniz edin, batan güneşle birlikte bir güne daha veda ederken kulaklarınızda yankılanan şarkı bu olacak.
2- All Along the Watchtower – Jimi Hendrix
Eskilerin bir sözü vardır: “Eğer Jimi Hendrix bir şarkıyı coverlarsa, o şarkı artık onun olur.” Şaka bir yana her ne kadar Bob Dylan’ı gelmiş geçmiş en büyük sanatçılardan biri olarak görsem de Sezar’ın hakkı Sezar’a Hendrix’in ki Hendrix’e. Zaten harika olan bu şarkı Hendrix’in dokunuşuyla adeta kusursuz bir hâle dönüşmüş. Bize de iki ustanın önünde şapka çıkarmak düşmüş.
1- Hurt – Johnny Cash
Listenin zirvesinde en sevdiğim sanatçılardan olan Johnny Cash ve kendisinin en beğendiğim parçası Hurt var. Aslında bir Nine Inch Nails eseri olarak hiç de kötü olmayan Hurt, Cash’in elinde adeta yeniden doğmuş. Ne zaman göçeceğimiz belli olmayan şu dünyada geçmişin geçmişte kaldığını ve pişmanlıkların fayda etmediğini kabullenerek yaşamak belki de yapabileceğimiz en iyi şey. “Bir insan acı duyarsa canlı, başkasının acısını duyarsa insandır.” demiş Tolstoy. Acı çekmek ve üzülmek hayatın kuralı olsa da dünü unutup önümüze bakmak bizim tercihimiz olmalı belki de.
