Müzik bizim için her zaman temel ihtiyaç gibi gelmese de bazen öyle bir şarkı çıkar ki insan o şarkıya bağlanır, o şarkıyı sanki kendi bedeninden bir parçaymış gibi düşünür. Ayrıca bu popüler olan parçalarda daha da yaygındır. Fakat ne hikmetse birtakım popüleritesi Dünya ile Mars arasında duble yol olan bu parçaları ben hiç ama hiç sevmiyorum. İşte o parçalar (linç başlasın);
Metallica – Enter Sandman
Bir klasik ile başlamak istiyorum bu listeye. Çoğu kişinin favori Metallica parçası olan Enter Sandman beni gerçek anlamda rahatsız ediyor. Bunun nedeni şarkının temposunun yavaşlığı ve melodi uyumsuzluğunu söyleyebilirim. Bana kızmakta haklısınız ama bence bu parça sıkıcılığıyla Metal türüne hele hele Trash Metal’e hiç yakışmıyor.
Billie Eilish – bad guy
Geçelim başka bir sansasyonel bir tercihe. Her ne kadar Billie Eilish’in tarzını ve parçalarını çok sevsem de bad guy çok düz ve boş hissettiriyor. 14 yaş kitlesi gelmeden şunu da söyleyeyim bu parçada Billie’nin en büyük özelliği olan “anlam derinliği verme” bu parçada mevcut değil ve buna son kısımdaki ritim değişikliği olan kısım da dahil. (Ayrıca Erkin Koray – Fesuphanallah ‘la olan benzerliği geceleri uykularımı kaçırmaya yetiyor.)
Mariah Carey – All I Want For Christmas Is You
Geldik vokal tanrıçasının en sevilen şarkısına. Hazır kış mevsimine girmişken ve yılbaşı/noel dönemi de geliyorken bunu söylemekten hiç kaçmayacağım. All I Want For Christmas Is You bu dönemdeki şarkıların gereksiz mutluluğundan nasibini almış, holiday season’ın en saçma ritmi ve bir vokal yeteneğin uyumsuzluğu ile birleşmiş. Ayrıca yabancıların bu şarkıyı abartma üstüne abartma ekleyerek ünlenmiş bir parça. Ha belki bunun bendeki etkisi noel’i kutlamıyor olmamız diyebilirsiniz fakat ben şu kanıdayım; “Artık Türkiye’de yılbaşı = noel”. 2022’ye girerken gidin bir yılbaşı partisine bu şarkı çalmazsa ben bir şey bilmiyorum demektir.
Arctic Monkeys – Knee Socks
Ah ah Twitter. Koskoca Arctic Monkeys sizin elinizde maymun oldu (nasıl espri ama?). Özellikle farklı bir şey dinlediğini göstereceğim diye en basit örnek olan bu şarkıyı sürekli paylaşanlar bütün grubun itibarını yok etti. Fakat bu şarkıyı bütün sosyal mecralarda görmek bu şarkıyı ne kadar sevmediğimi hatırlattı bana. Alex Turner’ın sesini bu kadar çok titretmesi ve nota kaçırması ona hiç yakışmıyor. Şimdi diyeceksiniz; “Senin ne haddine, sen kimsin ki Alex Turner’a laf ediyorsun? Sıkıysa sen söyle.” Doğru, kimim ben. (Dipnot: Abicim, biriyle müzik paylaşmak istiyorsanız lütfen Arctic Monkeys’den uzak durun. Grubu daha ne kadar yok etmeyi planlıyorsunuz.)
The Chainsmokers – Don’t Let Me Down
Son olarak buna değinmesem olmazdı. Beni tanıyanlar iyi bilir Chainsmokers’dan ne kadar nefret ettiğimi ama bu şarkı var ya öyle böyle değil acayip fena. O kadar fena ki bu şarkıyı duydukça içime fenalıklar giriyor bir ter basıyor. Zaten Chainsmokers’ın sıfıra yakın müzikalliği üzerine rezil rüsva lead-uplar ve droplar eklenince şarkı iyice dibe batmış. Daya her ne kadar şarkıyı kurtarmaya çalışmışsa da bir hayır gelmez olmuş. Bir de anlamadığım şey şu: Çok fazla sevilen, milletin aşık olduğu şarkılar bile daha 1 Milyar dinlenmeye yaklaşamamışken bu şarkının Spotify’da 1.3 Milyar be Youtube’da da 1.6 Milyar dinlenmiş olmasını kafam almıyor.
Not: Bunlar sadece benim fikirlerim, lütfen her konuda toksik birey olmadan kendi fikrinizi savunun ve diğer fikirlere de saygı duyun.
