”Bugün yeni hayatımın ilk günü” cümlesini kurabileceğim bir günde, bir nisan’da, Teoman Ankara’daydı ; ben de 2023’ün şu ana kadar geçmiş en güzel birkaç saatini anlatmaya çalışacağım.
Konser; her şarkıda değişen ışıklar ve arka plan resimleriyle, Teoman sahneye çıkmadan önce çalan şarkılarıyla ve Teoman sahnedeyken ona eşlik eden herkes ve her şeyiyle çok güzeldi. Önümüzde oturan iki kadın vardı mesela, Teoman’ın oturup yere bakarak söylediği şarkılarda salınıyorlardı; çok mutsuz şarkılarda çok mutlulardı. Bu gibi küçük detaylarla dolu çok güzel bir konserdi. (Otuz beş olmadan kafanda bir şeyleri halletmiş olman lazım dedi konserden önce, küçük bir dipnot bu da)
Koyu Antoloji albümü, ıssız bir adaya düşersem yanıma alacağım beş albümden biridir mutlaka, bu yüzden çok önemliydi benim için-Teoman için de öyleymiş- , konser başlamadan önce hangi şarkıyı çalar kritiği yapmıştık Zeynep ile, söylemez herhalde dediğimiz ilk şarkıyla başladı konsere: Fahişe.
Herkes dedi merak içinde, ölümden sonra hayat var mı diye?Boşuna düşünürler, sanki hayat varmış gibi ölümden önce
Sesler durmuyor kafamdaKendimle gırtlak gırtlağaDeliliğimin ötesinde her şeyZaten kavranamayanın da dışında Tanrı da
(Korhan Futacı, dünyanın en havalı girişiyle bu şarkıda çıktı sahneye, gerçekten de muazzamdı, şarkı bittikten sonra da Korhan Futacı bir süre daha kalır sanıyordum, ”çok sevdiğim bir arkadaşımdır Korhan” dedi ve gönderdi Korhan Futacı’yı, küçük bir anı bu da)
Unutmaksa intikamınUnuttuğunu da unutmaksaKanla da terle de yazsan da farketmezSulara yazdıysan eğer
Bugün, sözlükler kusuyorumCümleler kuramazken dün
ben bu şarkıyı çok seviyorum
Geceler boyu ağladım şairleri sevipBi isyanım varmış akıtmışım içimeKendim bile bakamadım gözlerimin derinine
bu şarkıyı da
Hayali girmekti eve, anahtarsızZili çalarak sadece
…
Yalnız uyur, yalnız uyanırTek başına yer yemeğiniO gün de yalnız uyandıYarın, dedi, ölme zamanıAçık penceresi soğuk günlerde bileBelki biri girer diye
…
